Over Christian Horner is veel te zeggen, maar een wegloper is de teambaas van Red Bull Racing zeker niet. Al een ruim jaar het middelpunt van interne onrust en inmiddels ook niet meer tekenbevoegd voor rijderscontracten, maar aan zelf opstappen denkt de Brit niet - mits er een optie elders voorbijkomt die vooral goed is voor Christian Horner.
In de meeste andere organisaties zou een leider die zo onder vuur ligt, allang zijn conclusies hebben getrokken. Niet dus Horner. Is het omdat hij zelf aan de wieg stond van Red Bull Racing? Is het vanwege het geloof dat hij en hij alleen voor de ommekeer kan zorgen? Of is het een kwestie van ego? Het is speculeren in dit geval.
Horner heeft in elk geval het voordeel dat het merendeel van de Britse pers hem met fluwelen handschoentjes benadert en niet constant om zijn vertrek schreeuwt. Dat is opmerkelijk in een sportjournalistiekcultuur waar normaliter bij elke tegenslag om de scalp van de trainer van de voetbalclub wordt geschreeuwd. Maar niet in het geval van Horner, ondanks het gedoe dat er bij Red Bull is en blijft, aangevuld met de steeds minder wordende sportieve resultaten.
Ongetwijfeld is ook bij Britse journalisten bekend dat de teambaas niet meer de eindverantwoordelijke is bij het contracteren van coureurs, zoals ook iedereen vast weet dat de sfeer niet bijster geweldig is binnen de Oostenrijkse renstal - zoals er nog veel meer aan de hand is.
Waarom er dan niet tot nauwelijks over wordt geschreven of gepraat? Horner heeft in de twintig seizoenen aan het roer van Red Bull Racing goed aan zijn eigen PR gewerkt, zo heeft GPblog vernomen. Hier en daar een primeurtje of interview weggevend, en als ‘tegenprestatie’ wordt er door journalisten weggekeken als er eigenlijk iets zeer negatiefs te melden is. Media die het toch aandurven om zaken op te rakelen die Horner (en Red Bull) niet welgevallig zijn, worden vaker genegeerd.
GPblog vroeg afgelopen vrijdag vóór publicatie een reactie aan Horner en Red Bull op het verhaal, waarin deze site onder andere meldde over de ingetrokken tekenbevoegdheid als ook de boodschap van Chalerm Yoovidhya - de mede-eigenaar van Red Bull GmbH. Red Bull en Horner besloten daarop niet te reageren. Althans, er kwam überhaupt nooit enige reactie, wellicht in de hoop dat het verhaal in dat geval niet zou verschijnen?
De komende maanden zal een lakmoesproef voor Horner worden. Worden de prestaties beter? In dat geval kan het interne gemor mogelijk even afnemen. Want wat te denken van de rechtszaak die begin 2026 op de rol staat, waar een voormalig medewerkster een oplossing voor het arbeidsgeschil wil na een beschuldiging van grensoverschrijdend gedrag door Horner?
Is dat de bananenschil waarover Horner uitglijdt? Wie spreekt met betrokkenen, denkt dat dit zomaar het geval kan zijn. Weliswaar gaat de zaak er niet over of Horner schuldig is of niet, wel gaat er gesproken worden over wat geleid heeft tot het arbeidsconflict en dan komen vast ook details naar buiten die Horner liever binnenskamers houdt. Zaken die gaan maken dat de teambaas bij Red Bull onhoudbaar gaat geworden, zo hoort GPblog.
Het is zeker niet gezegd dat Horner dus morgen vertrekt. Maar inmiddels zijn er dus intern en extern krachten in beweging gekomen, die langzaam toewerken naar het moment dat een einde komt aan het dienstverband van Horner bij Red Bull Racing.