Analyse: Max Verstappen tijdens Grand Prix van Australië

De eerste race van het seizoen zit er alweer op. De voorspelde regen kwam er (net als gisteren) niet, net zomin als alle beloofde actie die de derde DRS-zone moest opleveren. Toch kunnen we terugblikken op een aardige opening van het seizoen.

Verrassingen na de kwalificatie bleven uit. Geen team moest nog snel een onderdeel vervangen ten koste van een gridstraf, dus het veld zag er nog net zo uit als gisteren. Max uiteraard op het vuile gedeelte op P4 met een strijdlustige Vettel naast zich en Kimi Raikkonen voor zich. Flashbacks van de Italiaanse sandwich in Singapore vorig jaar kwamen alweer naar boven.

Terugval

Miraculeus genoeg kwamen alle auto’s intact de eerste bocht door. De ruimte die nu nog wel werd gegeven zal later in het seizoen ongetwijfeld afnemen, maar in Melbourne ging het nog allemaal netjes. Max raakte zijn P4 wel direct kwijt aan de Haas van Kevin Magnussen die buitenom kwam. Een poging van Verstappen om Vettel rechts voorbij te gaan mislukte, waarna de Nederlander af moest remmen en zo achter Magnussen moest duiken.

Vanaf daar begonnen de problemen voor Max, aangezien de Haas sneller bleek dan verwacht (en bij Red Bull gehoopt). Inhalen op Albert Park is nagenoeg onmogelijk (zelfs voor Verstappen), waardoor een gat tussen de Ferrari’s en de Haas al werd getrokken. In een ijverige poging om K-Mag te slim af te zijn, nam Max elk bocht zo hard mogelijk om zo een inhaalmogelijkheid te creëren. In plaats daarvan zorgde dat juist alleen voor meer problemen.

360

Een net iets te ruim genomen eerste bocht, zorgde voor een flinke spin, waardoor Verstappen bijna op dezelfde plek de muur in ging als Bottas. Met flink wat stuurmanskunsten kon dat nog worden vermeden, maar Verstappen zag wel Romain Grosjean, Daniel Ricciardo en Fernando Alonso aan zich voorbij gaan. Uithuilen en opnieuw beginnen dus.

Op dat moment had Max al aangekaart dat er iets niet helemaal goed voelde aan de auto. De bandjes leken nog in orde en na de kwalificatie van gisteren waren er geen drastische aanpassingen gemaakt aan de Red Bull. Dat kon maar één ding betekenen: schade aan de wagen. Een paar rondjes later kaartte de engineer dan ook aan dat er beschadigingen te zien waren en dat de balans daar inderdaad onder leed.

Druk opvoeren

Ondanks de schade wist Verstappen zich te herpakken, Hulkenberg van zich af te houden en de jacht op Fernando Alonso te openen voor een P5. De spanjaard moest toekijken hoe de Nederlander dichterbij kwam, maar zag ook dat plekken om in te halen schaars waren op het circuit. Zelfs met opgeladen batterijen en alle DRS-zones, lukte het Max niet om voorbij Alonso te komen. Met net een seconde verschil, moest Verstappen genoegen nemen met een zesde plaats.

Daniel Ricciardo wist met zijn Red Bull de druk op Ferrari te houden, wat betekent dat ook Max de snelheid heeft om het de Italiaanse renstal (en de Ferrari-kloon Haas) moeilijk te maken. Op een circuit als Albert Park is inhalen vrijwel onmogelijk, waardoor Verstappen zich overduidelijk aan het verbijten was achter de Haas. Wetende dat hij sneller was, maar toe moeten zien hoe het gat naar de Ferrari van Vettel (en later Raikkonen) alleen maar toenam.

Het begin moet nog komen

Een rustige Max Verstappen gaf na de race aan niet teleurgesteld te zijn. Een zesde plaats met een kapotte wagen was nog een behoorlijke prestatie. Hij had immers ook gezien dat teamgenoot Ricciardo vanaf een slechtere startpositie had kunnen strijden om een podiumplek. Albert Park mag dan wel de eerste van het seizoen zijn, de eerste spannende race moet nog komen. Want zodra er ingehaald kan worden, weet je dat het interessant gaat worden!

Heb jij genoten van de Australische Grand Prix, of vond je de race tegenvallen? Laat ons in de reacties weten hoe jij erover denkt!