Formule 1-bolides zitten vaak zo dicht tegenaan de grond dat het onvermijdelijk is dat de onderkant van het chassis het asfalt raakt. De wrijving is weliswaar niet voldoende om in schade of vertraging te resulteren, maar het zorgt voor de nodige spectaculaire vonken. Vroeger was dat niet anders en in de jaren tachtig en negentig zag het er ongeveer zo uit.